سلام دوستان :



یکی دو روز پیش در پستی، افزوده شدن بزرگواری تحت آیدی "admin" به جمع مدیریت محترم نویدو بشارت داده شد،


بنده از نظر سنی، وظیفه خود میدانم حضور این بزرگوار در راس مدیریت ( که تاکنون همواره در بهبود وضع فوروم کوشا بوده اند ) را خوش آمد گفته و فضای علمی تر و پرنشاط تر برای این جمع دوستانه را آرزو نمایم،


از فرصت استفاده مینمایم تا خواهشی از این گروه مدیریتی محترم بنمایم، و آن اینکه در انچام تغیرات ساختاری، که به گونه ای به دوستان ( یوزر ها ) ربط پیدا میکنه ؛ از نطرخواهی و رای گیری، بیشتر استفاده گردد ، مطمنا نتیجه کار مطلوب تر خواهد شد و این امر ( مراجعه به آرا ) حاکی از قدرت و توانمندی بالای مدیریتی میباشد ( متاسفانه در جامعه بر عکس تصور میشود )


بعنوان مثال تغیر جدیدی که در کاهش امتیاز دوستان بطور عموم روی داده ، بدون اطلاع و توجیه و توضیح صورت گرفته ، هر چند طبق ضرب المثلی که میگوید ( ظلم بالسویه ، عدل است ) ، لذا هیچ اعتراضی به این امر مترتب نمیتونه باشه و مطمنا دلایل منطقی پشت ان باید بوده باشه ،


بنده کمترین قبلا و در یکی دو پست و با ذکر نمونه ، عواقب تصمیم گیری انفرادی را خدمت دوستان عرضه داشته و آرزوی تغیر رویه را نموده بودم که با این انتصاب خجسته بنظر به ارزویمان میرسیم



در خاتمه آرزوی روزهای بهتر و شادتر برای همه عزیزان علی الخصوص اساتید گرامی را دارم



موسوی

سلام

================================================== ================

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد
به زیر آن درختی رو که او گل.های تر دارد
:::
در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی.کاران
به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد
:::
ترازو گر نداری پس تو را زو رهزند هر کس
یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد
:::
تو را بر در نشاند او به طراری که می.آید
تو منشین منتظر بر در که آن خانه دو در دارد
:::
به هر دیگی که می.جوشد میاور کاسه و منشین
که هر دیگی که می.جوشد درون چیزی دگر دارد
:::
نه هر کلکی شکر دارد نه هر زیری زبر دارد
نه هر چشمی نظر دارد نه هر بحری گهر دارد
:::
بنال ای بلبل دستان ازیرا ناله مستان
میان صخره و خارا اثر دارد اثر دارد
:::
بنه سر گر نمی.گنجی که اندر چشمه سوزن
اگر رشته نمی.گنجد از آن باشد که سر دارد
:::
چراغست این دل بیدار به زیر دامنش می.دار
از این باد و هوا بگذر هوایش شور و شر دارد
:::
چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه.ای گشتی
حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد
:::
چو آبت بر جگر باشد درخت سبز را مانی
که میوه نو دهد دایم درون دل سفر دارد

از زندگی فهمیدیم که :
رفیق خوب پیدا نمیشه
تو این دنیا به هیچ کس نباید اعتماد کرد
ظاهر هیچ کس باطنش رو نشون نمیده
هیچ رفیقی تو روزای سخت به دردت نمیخوره جز خونوادت
دروغ نگو ولی راستشم نگو
خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند
تو این جامعه مردم از هرچی بد میگن و یا مسخرش می کنن ، بدون که دستشون بهش نمیرسه و ارزوشونو به اون چیز برسن
یه روزی مرگ میاد حال کسایی که حال کسایی رو که گرفتند رو میگیره

زندگی یعنی چکیدن، همچو شمع از گرمی عشق
زندگی یعنی لطافت، گم شدن در نرمی عشق
زندگی یعنی دویدن، بی امان در وادی عشق
رفتن و آخر رسیدن، بر در آبادی عشق
(کپی از آقوی عزیز)

هر قدمی که دورتر میشوی
انگاردنیا هم تنگتر میشود !
تا آنجا که
تنها نقطه هائی باقی میمانند...
که آنها هم میشوند سهم نوشته هایم...
میشوند "سه نقطه"
میشوند سکوت
میشوند بغض
میشوند جائی که درست...
دلتنگی از آنجا آغاز میشود...

امروز آخرین روز ریکاوری و استراحت و خلاصه آزادیم بود . اول هفته تا روز سه شنبه دقیقا" ظهر بیش از 30 کیلومتر و برخی مواقع چهار ساعت پشت سر هم ، در دمای بیش از پنجاه درجه و شرجی بیش از 70% دوندگی کردم تا اینکه از تک تک افراد درون یگانم امضاء جمع کنم ... حال بحث یگان و ظلم ها را نمیکنم چرا که اکثرا" خدمت رفته و با شرایط حاکم بر آنجا مسلط هستند.

دیشب یک پست دقیقا به همین مضمون که سینا عزیز در این پست درج کردند در ، صفحه شخصی ام در اینستاگرام تصویری گذاشتم و به توصیف جغرافیایی ایران به زبان انگلیسی نمودم. در نهایت ، در آخر این نوشته به فارسی خطاب به هموطنانم چند پست درج کردم و عرض کردم که ، همه بدی ها را میدانم حتی نحوه حرف زدن ها را تشخیص میدهم. از همه چیز گذشتم و در اتاق کارم خودم را محصور کردم و اگر بیرون رفتنی در کار باشد تنهایی است و از قبل برنامه ریزی شده عمل خواهم کرد.

افراد درستکار همیشه شاهد عرصه ظلم و ستم هستند ، از آنجا که نمیتوانند بد باشند و بدی کنند ، سوخت می آورند. دوستی در تلگرام پیام داده بود که لطفا "اراجیف تفت ندم" و ور پاسخ بیان کردم منم همچون هزاران انسان نظر و دلایل خودم در بازارهای مالی بیان میکنم ، حال یک نفر میخواند یک نفر نمی خواند ، مهم این هست که در ان زمینه تحقیق و پژوهش شود و صحت آن استخراج نماید - همیشه در همه کاری افراد را به تحقیق و مطالعه دعوت کردم - خوب ما هنوز دچار فقر هستیم ، فقر فرهنگی تربیتی همین هست که یاد نگرفتیم به نظرات و بیانات شخصی احترام بگذاریم ، هنوز فرا نگرفتیم بدون اجازه وارد یک مبحث نشویم... هنوز خیلی چیزا مانده تا فرا بگیریم و انسانی که روزانه علمی بر علوم آن افزوده نشود ، به دیدگاه ام بایست از کنارش با لبخند رد شد ، همانطور که کنار یک دیوانه رد میشویم و اگر آن مجنون حرفی یا حرکتی بزند ، جای اعصبانیت به آن میخندیم ...

هیچ کس و هیچ چیز مثل خانواده وفادار انسان نیست. بعد از خانواده خونی ، خانواده کاری می تواند جایگزین مناسبی باشد. به غیر از این دو گروه ، انتظار داشتن از بقیه ؛ انتظار زیادی محسوب میشود که باعث آزرده شدن خاطر خودمان خواهد شد.

ما قادر به تغییر دیگران نیستیم ، قادر به حلوگیری از انتظارات و همراهی های خودمان که هستیم.پس این راه را پیش می گیریم و باعث شادی بیشتر خودمان می شویم

موفق باشید

شعری ازمعینی کرمانشاهی)

سلام




یکی از داستانهای کلیله دمنه که در کودکی نزد حکیم باشی اموزش میدیدیم و الان با توجه به اتفاقات روزمره بیادم افتاد را بصورت نقل مضمون براتون تعریف میکنم


روزی در جنگل شیری زیر درختی خفته بود ، سگی از ان محل عبور میکنه و چون خاطره بدی از شیر داشت طناب میاره دست و پای شیر را به درخت میبندد ،

شیر بیدار که میشه متوجه وخامت اوضاع خودش میشه ، خری از ان محل رد میشد ، شیر به او میگه عزیز دل ، لطف کن این طناب ها را از دست و پای من باز کن ، قول میدم نصف جنگل را به تو ببخشم ، جناب خر خوشحال میشه و طناب را از دست و پای اقای شیر باز میکنه

شیر به خر میگه من نصف جنگل را به تو نمبدهم ، خر یک عرعر معترضانه میکنه و میگه جناب شیر از تو بعیده که سلطان جنگلی و حال بدقولی میکنی ؟

شیر رو به خر میگوید نه عزیز ، من بجای نصف ، همه جنگل را به تو میدهم ، چون فکر کردم میبنم جنگلی که در ان سگی دست و پای شیری را ببندد و خری او را برهاند ، به پشیزی نمی ارزد ، بنابرین همه اش مال تو



==============================================

و حال شعر این هفته خدمت شما عزیزان ،

راستی شعر را باید درست خواند اگر نه مثل جویدن چوب پنبه میماند بجای ادامس

در چمدان سفر یک دل شوریده بود
یک دل عصیان زده جور و جفا دیده بود


:::

پای به ماندن نداشت شوق سفر نیز هم
در قفس اش می طپید تلخ و غم انگیز هم

:::


عاشق و بیمار بود طفلک بی تاب من
نیمه شبان می گرفت از سر من خواب من

:::


هی به هوای سفر مرغک دل می پرید
شوق به دریا زدن حال دل اش می خرید

:::


راهی دریا شدم تا که به آب اش دهم
در کف امواج دور بستر خواب اش دهم

:::


لیک به دریا زدن یک هوس خام بود
قصه ی موج و گریز قصه ی ناکام بود

:::


وای که دریا خودش عاشق دلداده بود
خسته دل عاشقی تن به بلا داده بود

:::


ساحل دریای من میل به آغوش داشت
دست و تن موج را بر سر و بر دوش داشت

:::


دل نسپردم به آب تا نَبرد با خودش
زانکه به دریا نبود جز عطش ساحل اش

:::


باز دل بی قرار ماند برای خودم
شور و شر انتظار ماند برای خودم

:::


های دل کوچکم در قفس ات رام باش
ولوله برپا نکن ساکت و آرام باش

:::


گرچه تمنای عشق بسته تو را دست و پا
سینه به دریا زدن نیست به جز یک خطا

حج ما این است... . .



حج مقبول!



گنجینه ادب پارسی چنان غنایی به فرهنگ ایرانی بخشیده اند که بنیان فرهنگ این سرزمین بر قله ای قرار گرفته که خورشید هر روز از آن سر بر می آورد، با این همه تابش، گاهی هنوز هم نمی خواهیم آن را بینیم.


عطار در حدود 800 سال پیش چه حکایت دگرگون کننده ای در باب حج دارد . کاش واجب می کردند هر حاجی قبل از خریدن فیش حج آن را بخواند.

.................................................. ..........


عبدالله مبارک به حج رفته بود، که در خواب دید که فرشته.ای به او گفت: از ششصد هزار حاجی کسی حاجی نیست، مگر علی.بن موفق، کفشگری در دمشق که به حج نیامد. عبدالله به دمشق رفت و علی.بن موفق را دید که پاره.دوزی (پینه دوزی، تعمیر ووصله کردن کفش.های خراب و پاره) می.کند. پرسید چه کردی با اینکه امسال به حج نرفتی از میان همه حجاج فقط حج تو پذیرفته شد...!؟ گفت سی.سال بود تا مرا آرزوی حج بود واز پاره.دوزی سیصد درهم جمع کردم و امسال عزم حج کردم، تا روزی سرپوشیده.ای که در خانه است (همسر و عیال) حامله بود. از خانه همسایه بوی طعام می.آمد، مرا گفت: برو وپاره ای از آن طعام بستان، من رفتم، همسایه گفت بدان که هفت شبانه روز بود که اطفال من هیچ نخورده بودند، امروز خری مرده دیدم. پاره.ای از آن جدا کردم و طعام ساختم. بر شما حلال نباشد. چون این بشنیدم آتشی در جان من افتاد. آن سیصد درم برداشتم و بدو دادم و گفتم نفقه اطفال کن که حج ما این است.


«تذکره الاولیاء - عطار نیشابوری » . . . . . . . . . . .

در ارتباط با فاجعه منا :

دکتر مجید سمیعی در گفتگو با شبکه خبری دویچه وله المان ضمن عرض تسلیت به هموطنان به خاطر فاجعه صحرای منا گفت اگر هموطنان من فقط یک سال هزینه حج را نذر بیماران کنند میتوان با ان پول در ایران پنجاه مرکز فوق تخصصی جراحی مغز در ایران احداث کرد تا از سراسر جهان برای درمان بیماران استفاده کرد و ایران را بزرگترین قطب درمان مغز جهان میکنیم,وی در ادامه برای پذیرفتن این مسولیت اعلام امادگی کرد.

سلام به همه دوستان علی الخصوص ناظر محترم که محبت انتقال پست های غیر مرتبط را کشیدند


احتمال زیاد اشتباه از بنده بود در دادن اطلاعات برای انتقال پست ها ، چون همانگونه که مشاهده میشود هنوز تعدادی پست غیر مرتبط باقی مانده یعنی ارزومندم از پست شماره 224 به بعد ( یعنی از پست اقا محسن به بعد ) به تاپیک جدید منتقل شوند و این شعر زیبا اخرین پست در این تاپیک خوش عطر و بو باشه


اگه چنین لطفی بفرمائید بنده را مدیون محبتتون خواهید نمود


موسوی

سلام:

سلام


ابیات زیبائی از حضرت حافظ میگذارم لطفا کسانی که میگویند منظور حافظ از شراب ، عرفان بوده ، در سطر اول به کلمه دو من از باده کهن دقت کنند که مگر عرفان را هم میشود وزن کرد ، در قدیم شراب را با من توزین میکردند و هر من شراب معادل 4 بطر امروز بود


خیام میفرماید

گر دست دهد ز مغز گندم نانی
وزمی[دومنی] زگوسپندی رانی
با لاله رخی نشسته دربستانی
عیشی بود آن نه حدّ هرسلطانی



و نیز ان بیتی که با رنگ قرمز نوشته شده ، مفهوم همان جمله ای است که حقیر در امضایم گذاشته ام و در پاسخ افرادی است که مال دنیا را عزیز میپندارند

دو یار زیرک و از باده کهن دومنی
فراغتی و کتابی و گوشه چمنی

:::
من این مقام به دنیا و آخرت ندهم
اگر چه در پی ام افتند هر دم انجمنی

:::
هر آن که کنج قناعت به گنج دنیا داد
فروخت یوسف مصری به کمترین ثمنی

:::
بیا که رونق این کارخانه کم نشود
به زهد همچو تویی یا به فسق همچو منی

:::
ز تندباد حوادث نمی.توان دیدن
در این چمن که گلی بوده است یا سمنی

:::
ببین در آینه جام نقش بندی غیب
که کس به یاد ندارد چنین عجب زمنی

:::
از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی

:::
به صبر کوش تو ای دل که حق رها نکند
چنین عزیز نگینی به دست اهرمنی

:::
مزاج دهر تبه شد در این بلا حافظ
کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی