Twitte
آنچه در مقاله قبلی مربوط به بلاک چین مورد بحث قرار دادیم- شناسه های دو حرفی ما- تشبیهی ساده از نحوه استفاده بلاک چین از توابع هش است. فرایند هش کردن مانند چسبی عمل می کند که بلاک ها را در کنار هم نگه میدارد. این فرایند شامل گرفتن داده با هر اندازه و ارسال آن از طریق یک تابع ریاضی برای تولید خروجی (هش) با طول یکسان است.
هشهای مورد استفاده در بلاکچین جالب هستند، چون احتمال یافتن دو داده که دقیقاً همان خروجی را دارند، به شدت پایین است. مانند شناسه هایی که در مقاله قبلی به آنها اشاره کردیم، هر گونه تغییر جزئی در داده های ورودی ما خروجی کاملاً متفاوتی خواهد داشت.
بیایید با SHA256، تابعی که به طور گسترده در بیت کوین استفاده می شود، توضیح دهیم. همانطور که می بینید، حتی تغییر در بزرگی و کوچکی حروف برای به هم زدن کامل خروجی کافی است.
این واقعیت که هیچ اختلاف SHA256 شناخته شده ای وجود ندارد (یعنی دو ورودی متفاوت که خروجی یکسانی را به ما می دهند)، در زمینه بلاکچین ها بسیار ارزشمند است. این بدان معنی است که هر بلاک می تواند با درج هش خود به بلاک قبلی اشاره کند و هرگونه تلاش برای ویرایش بلاک های قدیمی بلافاصله آشکار می شود.
منبع
هشهای مورد استفاده در بلاکچین جالب هستند، چون احتمال یافتن دو داده که دقیقاً همان خروجی را دارند، به شدت پایین است. مانند شناسه هایی که در مقاله قبلی به آنها اشاره کردیم، هر گونه تغییر جزئی در داده های ورودی ما خروجی کاملاً متفاوتی خواهد داشت.
بیایید با SHA256، تابعی که به طور گسترده در بیت کوین استفاده می شود، توضیح دهیم. همانطور که می بینید، حتی تغییر در بزرگی و کوچکی حروف برای به هم زدن کامل خروجی کافی است.
این واقعیت که هیچ اختلاف SHA256 شناخته شده ای وجود ندارد (یعنی دو ورودی متفاوت که خروجی یکسانی را به ما می دهند)، در زمینه بلاکچین ها بسیار ارزشمند است. این بدان معنی است که هر بلاک می تواند با درج هش خود به بلاک قبلی اشاره کند و هرگونه تلاش برای ویرایش بلاک های قدیمی بلافاصله آشکار می شود.
منبع