همه جیز اینجا پیدا میشه از مطالب جالب و خواندنی تا درد دل

[forexdive]

مرکز زمین.شناسی آمریکا : زلزله.ای بزرگ در راه است

مرکز زمین شناسی آمریکا از احتمال وقوع یک زلزله به بزرگی 10 ریشتر در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس خبر داد.\n

به گزارش ایلنا، به نقل از روزنامه الوطن آمریکا، مرکز زمین شناسی آمریکا از پیش بینی وقوع زلزله.ای بسیار بزرگ در منطقه خاورمیانه بین 25 تا 30 آوریل (5 تا 10 اردیبهشت) خبر داد.


بر اساس گزارش این مرکز گسل بزرگی در عمق 20 کیلومتری زمین از جنوب شرق ایران به سمت کشورهای خلیج فارس به حرکت درآمده و گسل دیگری از سمت شرق ایران به سمت کشورهای پاکستان، هند و شرق آسیا خواهد رفت که باعث ایجاد زلزله.ای به بزرگی 9 تا 10 ریشتر خواهد شد.


بر اساس اعلام این مرکز قدرت اولیه این زلزله 10 ریشتری می.تواند کل منطقه را به طور کامل تخریب و در عمق زمین دفن کند.


مرکز زمین شناسی آمریکا همچنین نسبت به پس لرزه.های این زلزله به قدرت 5 ریشتر در جنوب عراق، کویت، قطر، امارات، شرق و مرکز عربستان و شمال شرق عمان هشدار داد که همین پس لرزه.ها می.تواند نابودی زیرساخت.های این کشور.ها از جمله جاده.ها، خیابان.ها، پل.ها، نیروگاه.ها، ایستگاه.های برق، تلفن، فرستنده.های تلویزیونی، اینترنت، آسمان.خراش.ها، برج.ها و کلیه تاسیسات عمومی این کشور.ها را نابود کند.


همچنین این مرکز هشدار داده است که این زلزله سبب وقوع یک سونامی خطرناک خواهد شد.
گردآوری : گروه اینترنتی نیک صالحی
================================================== ================================================== =============================

در خبری که یکی از سایت.ها به نقل از مرکز زمین.شناسی آمریکا ذکر کرده، از احتمال وقوع زلزله 10 ریشتری در خاورمیانه و خلیج فارس خبر داده شده است.

در این خبر آمده: «مرکز زمین شناسی آمریکا از پیش بینی وقوع زلزله.ای بسیار بزرگ در منطقه خاورمیانه بین 25 تا 30 آوریل (5 تا 10 اردیبهشت) خبر داده است. بر اساس گزارش این مرکز، گسل بزرگی در عمق 20 کیلومتری زمین از جنوب شرق ایران به سمت کشورهای خلیج فارس به حرکت درآمده و گسل دیگری از سمت شرق ایران به سمت کشورهای پاکستان، هند و شرق آسیا خواهد رفت که باعث ایجاد زلزله.ای به بزرگی 9 تا 10 ریشتر خواهد شد. بر اساس اعلام این مرکز قدرت اولیه این زلزله 10 ریشتری می.تواند کل منطقه را به طور کامل تخریب و در عمق زمین دفن کند.»

دکتر مهدی زارع، معاون پژوهشی و فناوری پژوهشگاه بین.المللی زلزله.شناسی و مهندسی زلزله در پاسخ به این که آیا ممکن است چنین اتفاقی رخ بدهد، به خبرآنلاین گفت: امکان وقوع چنین حادثه.ای بسیار بعید است چرا که اصلا پتانسیل زلزله 10 ریشتری وجود ندارد.

او گفت: بزرگترین زلزله ثبت شده تاریخ، زلزله. 9.5 ریشتری بود که در 22 ماه می 1960 در شیلی اتفاق افتاد. این زلزله مربوط به فرورانش بوده که در اقیانوس آرام اتفاق افتاده است.

به گفته زارع امکان وقوع چنین زلزله ای در خاورمیانه وجود ندارد: اگر این پیش.بینی درباره اقیانوس آرام شده بود باز هم می.توانستیم بگوییم احتمال دارد اتفاق بیفتد اما در خاورمیانه امکان وقوع زلزله.ای با این ابعاد وجود ندارد.

همچنین مرکز زلزله شناسی امارات متحده عربی پیش بینی مرکز زمین شناسی آمریکا را فقط شایعه دانست و اعلام کرد که زلزله به این بزرگی را نمی شود پیش بینی کرده است.

منبع: خبر آنلاین
گردآوری : گروه اینترنتی نیک صالحی



حالا تکلیف چیه؟ بالاخره میاد یا نمیاد؟!

[عبدالرحمان]

راه حل فرار از این زمین لرزه چیه؟ اگر له قدرت ده ریشنر بیاد که ما همه در جنوب میمیریم !

[taei]

راه حل فرار از این زمین لرزه چیه؟ اگر له قدرت ده ریشنر بیاد که ما همه در جنوب میمیریم !

خوبه که میشی جزء شهدای هشته ای :d

ولی خارج از شوخی خدا نکنه که زلزله بیاد تو این منطقه چون ژاپن که حد اعلای امنیت رو داره با این زلزله اخیرشون دیدید چه مشکلاتی ایجاد شد واسه نیروگاه . واسه همینه که کشورهای پیشرفته که مغز تو کلشون هست دارن واسه امنیت و حفظ جونشون یکی یکی تعطیل می کنن نیروگاه ها رو... ایران تازه فیلش یاد هندستون کرده
البته مقیاس ریشتر زلزله لگاریتمی که هست هر یک واحد که اضافه میشه یعنی قدرت 31.6 برابر شده . در واقع ده ریشتر قدرتش میشه تو مایه های یک میلیون برابر زلزله ی بم . که با همچین زلزله ای همه چیز پودر میشه
ولی این تاسیسات سمبل که اینجا هست بعید می دونم 6-5 تا رو هم تحمل کنه

[forexdive]

خلاصه که دوستان هرکاری میخواین توی این بازار انجام بدین فقط همین هفته رو فرصت دارین هفته دیگه یا برحمت ایزدی پیوستیم یا مشغول برگزاری کلی مراسم ترحیم و سوم و هفته ایم!!!

[aliagha1360]

درباره زلزله این مطلب رو از یکی از کاربران سایت بالاترین کپی می کنم.
در اصل زلزله شدید (بالای ۸،۵، ۹ ریشتر) فقط در محل برخورد صفحات تکتونیک . مخصوصا در داخل اقیانوس.ها که مانتل زمین نازک هست رخ میده. من اعداد دقیق در ذهنم نیست، ولی. به روی خشکی با اطمینان میگم زلزله بزرگتر از ۸،۶ نداشتیم، و آنهم فقط در خشکی.های رخ ممکن بده که درست روی برخورد صفحات تکتونیک قرار دارند (مثل ژاپن). این هست که قویترین زلزله ممکن در ایران باز هم به احتمال خیلی. زیاد کمتر از ۸ ریشتر هست. عدد ۱۰ فقط یه جوک خنده داره.

[tracer_qm]

خلاصه که دوستان هرکاری میخواین توی این بازار انجام بدین فقط همین هفته رو فرصت دارین هفته دیگه یا برحمت ایزدی پیوستیم یا مشغول برگزاری کلی مراسم ترحیم و سوم و هفته ایم!!!

forexdive عزیز ای کاش نگاهمون هر روز به زندگی همینجوری بود.
خیلی از حرص زدن ها از آرزوهای طول و درازه
ضمنا دلها هم به همدیگه مهربون تر میشه
چون جمع کردن مال و منال و این حرفا دیگه برچیدس
ولی مگه این نفس آدم میزاره
بعد چه مرده خندونی تو اون تابوته یعنی میشه ما هم .....

[forexdive]

forexdive عزیز ای کاش نگاهمون هر روز به زندگی همینجوری بود.
خیلی از حرص زدن ها از آرزوهای طول و درازه
ضمنا دلها هم به همدیگه مهربون تر میشه
چون جمع کردن مال و منال و این حرفا دیگه برچیدس
ولی مگه این نفس آدم میزاره
بعد چه مرده خندونی تو اون تابوته یعنی میشه ما هم .....

دوست خوبم tracer-qm عزیز درود
اگه بهت بگم اینکار شدنیه باورت میشه؟!
من 3-4 ماه پیش مادرمو از دست دادم و بعد از این واقعه دید من به زندگی به آدماش به دلخوشی هاش و خیلی مسایل دیگه دستخوش تغییرات بزرگی شد.
به خاطر همین سیستم زندگیمو بر این اساس چیدم که تا لحظه ای که زنده ام (مهم نیست تا 1 هفته دیگه یا 50 سال دیگه) زندگی رو ساده بگیرم و بزرگترین هدفم و البته لذتم توی زندگی ، کمک به دیگران شده
یه نکته دیگه شک ندارم بعد مرگ دنیای زیباتری در انتظارمونه اینو به یقین باور دارم، انسان چندان مذهبی ای هم نیستم فقط سعی میکنم کمی شبیه انسان زندگی کنم...
نمیدونم طرح چنین مسایلی در خور این تاپیک بود یا نه!!
روز خوش

[aliagha1360]

دوست خوبم tracer-qm عزیز درود
اگه بهت بگم اینکار شدنیه باورت میشه؟!
من 3-4 ماه پیش مادرمو از دست دادم و بعد از این واقعه دید من به زندگی به آدماش به دلخوشی هاش و خیلی مسایل دیگه دستخوش تغییرات بزرگی شد.
به خاطر همین سیستم زندگیمو بر این اساس چیدم که تا لحظه ای که زنده ام (مهم نیست تا 1 هفته دیگه یا 50 سال دیگه) زندگی رو ساده بگیرم و بزرگترین هدفم و البته لذتم توی زندگی ، کمک به دیگران شده
یه نکته دیگه شک ندارم بعد مرگ دنیای زیباتری در انتظارمونه اینو به یقین باور دارم، انسان چندان مذهبی ای هم نیستم فقط سعی میکنم کمی شبیه انسان زندگی کنم...
نمیدونم طرح چنین مسایلی در خور این تاپیک بود یا نه!!
روز خوش

درگذشت مادر عزیزتان را به شما و خانواده گرامی تان تسلیت عرض می کنم.

[forexdive]

درگذشت مادر عزیزتان را به شما و خانواده گرامی تان تسلیت عرض می کنم.

ممنون دوستان گلم
خداوند رفتگان شما رو هم ببخشه و رحمت کنه
امیدوارم در پناه حضرت دوست و زیر سایه پدر و مادر زندگی شاد و پربرکتی داشته باشید.

[Alda]

وقتی خرّم سلطان و چنار و ارمیا، نفس صداوسیما را می گیرند...

تلویزیون - کیوان کثیریان

"دیشب ماهواره همسایه داشت فلان برنامه رو نشون میداد..."؛ خود شما چندبار این جمله را به زبان آورده اید یا از زبان دوست و همکار شنیده اید و بعد هم کلی با تمسخر خندیده اید؟
چند سالی است که این شوخی بی مزه بین همه ما جریان دارد. مثل یک رازِ مگو که از قضا همه دنیا از آن خبر دارند و تبدیل به یک شوخی تلخ شده است. گمان می کنم دیگر همه باید بپذیریم که تعارف بس است.
"ماهواره" پدیده ای است که به جای مواجهه درست با آن، سال هاست صورت مساله اش پاک می شود. به گواه آمارهای رسمی و غیررسمی درصد بالایی از ایرانیان ماهواره دارند و برنامه های آن را می بینند. برخوردهای مختلف غلاظ و شداد و ممنوعیت های بی نتیجه هم نه تنها تاکنون هیچ تاثیری نداشته بلکه موجب گسترش و ترویج آن هم شده است. این کار متناوباً رسیورها و دیش های مدل بالاتر را به بازار سرازیر می کند. همان آمارها طبیعتاً نشان خواهد داد که صددرصد آنها که ماهواره شان جمع می شود، به فاصله یکی دو روز، به راحتی دوباره صاحب ورژن پیشرفته تر این تجهیزات می شوند. این ها قابل انکار نیست.
دیگر همه می دانند که برای مقابله با ماهواره نه پارازیت انداختن کارگر می افتد و نه برخوردهای تندِ پلیسی، تنها چاره اصولی این ماجرا، ارتقاء کیفیت و رقابت است و بس.
آنها که صورت مساله را پاک کرده اند از این غافلند که خدمتی بزرگ تر از این نمی توان به شبکه های ماهواره ای کرد. ظاهراً همه فراموش کرده ایم که ده ها نهاد، در این باره مسوولند که شاید تنها وظیفه یکی دوتایشان(از جمله پلیس و دوستان پارازیت انداز)، مقابله سلبی و توام با شدت عمل است و بقیه تماماً موظف به اقدامات اثباتی اند. بعضی هایشان باید فرهنگ سازی کنند، بعضی باید قوانین مفید و کاربردی تصویب کنند، بعضی باید بودجه کافی به تولید و برنامه ریزی تخصیص دهند، بعضی هایشان باید برنامه جذاب تولید کنند، بعضی ها باید فقط فکر کنند و.... اما ظاهراً همه، وظایفشان را فراموش کرده اند، دستجمعی خودشان را به بی خبری زده اند و دارند فقط خودشان را گول می زنند.
علاوه بر اینها ممنوعیت هایی که در عرصه رسانه برای حرف زدن دراین باره پدید آمده است هم، امکان تحلیل، آسیب شناسی و آگاه سازی را از کارشناسان می گیرد و مخاطب را دودستی تقدیم رقیب می کند.
این وسط مثل همیشه تنها به بخش سلبی و مقابله خشن توجه جدی نشان داده می شود. آدم یاد حکایت آن سه بنده خدا می افتد که قرار بود زمین را حفر کنند، لوله ای نصب کنند و بعد چاله را پر کنند و اگر لوله گذار غایب باشد، باز هم دونفر دیگر بدون لوله گذاری، زمین را می کَنَند و بعد هم پر می کنند!
از اینها گذشته هیچکس هنوز به سوالات کلیدی افکار عمومی پاسخ نداده که اگر مطابق قانون ممنوعیتی وجود دارد، پس این همه – میلیون ها دستگاه - تجهیزات پیشرفته ماهواره ای از کجا می آید؟ توسط چه کسانی وارد می شود؟ و چرا سرِ مرزها جلوی این تجهیزات گرفته نمی شود؟
در میانه این همه سیاست های غلط، سوء مدیریت، کم کاری و خواب غفلت، میلیون ها نفر دارند "حریم سلطان" می بینند، با "شعر یادت نره" و "چراکه نه" همراه می شوند، "بفرمایید شام" تماشا می کنند، برای آکادمی موسیقی از تلفن های مختلف رای می فرستند، بحث های داغ خانوادگی شان درباره آینده رابطه مثلث یشیم، چنار، توپراک و سرگذشت یوسف و حوّا و لامیا و ایزل است و حول محورِ تحلیل دشمنی خرّم با ماهی دوران و والده سلطان یا خوشمزگی های سنبل خان و سرنوشت ابراهیم پاشا و نگار کالفا دور می زند. هنوز بحث اول شدن ارمیا و حذف شدن امیرحسین، داغ است. برای خیلی ها اخبار یعنی "60 دقیقه" و خیلی ها اخبار فرهنگی شان را از "شباهنگ" کسب می کنند و تحلیل هایشان را از "افق". داروهای لاغری، موسسات کاشت مو، افزایش قد و کِرِم های رنگ و وارنگ دکترمظاهری و ... برای خودشان جای محکمی توی خانواده ها باز کرده اند. حالا دیگر نه تنها برنامه دکتر هلاکویی پربیننده است بلکه سی دی های او دست به دست می چرخد.
در خیلی از میهمانی ها سرِشام، بحث مِین کورس و استارتر و این شوخی که از یک تا ده به میزبان چند می دهند متداول است، "تیرامیسو" حالا مثل شیرینی دانمارکی و "زبون" توی همه قنادی ها هست، توی دشت و صحرا خیلی ها دارند می گویند؛ "اینجا فلانجاست مام فلانی ایم، آی لاو یو پی ام سی"، یا توی آسانسور و کلاس درس و بیمارستان و دستشویی دارند برای سالی تاک، ویدیو می گیرند. بچه ها را به سختی می شود از پای شبکه "پرشین تون" بلند کرد. همین کودکان یا نقاشی می کشند یا با اسلحه اسباب بازی عکس می گیرند و می فرستند برای دکتر کپی.

یکی از دوستان که اخیراً سفری به ترکیه داشت نقل می کند کودک چهارساله اش در جزیره بیوک آدا از مادر پرسیده که؛ مامان اینجا خونه "لامیا" نیست؟! خدا می داند ترکیه با همین سریال ها به قاعده چندهزارمیلیارد برای تاریخ و فرهنگ و گردشگری اش تبلیغ موثر کرده و ما هم در خلاء خوراک فرهنگی خودمان، هرچه را سریال های ترکی – راست و دروغ – به خوردمان دادند، پذیرفته ایم. وقتی تلویزیون خودمان علاقه ای به شناساندن شاه عباس و نادرشاه و کوروش و کریم خان زند ندارد، سلطان سلیمان عثمانی با کلی ضعف و تحریف، می شود مرد اول شب های زنان و مردان و کودکان و نوجوانان ما. چرا نشود؟ واقعاً چرا که نه؟!
وقتی بخشی از تاریخ این سرزمین از کتاب های درسی حذف می شود و انگار کوروش و داریوش و خشایار و نادر هرگز وجود خارجی نداشته اند، چرا نباید توقع داشته باشیم کودک و نوجوان ایرانی تاریخ عثمانی و سلطان سلیمان و شاهزاده مصطفی را بهتر از تاریخ پرافتخار ایران بشناسد؟ جداً جای شرمندگی است.
وقتی برنامه های کودک تلویزیون ما از هر خلاقیت وجذابیتی خالی می شود، چرا یکی دو شبکه خارجی نیایند و این فضای خالی را با انواع و اقسام کارتون ها پُرنکنند؟ کارتون هایی که بعضاً تصاویر خشن و یا غیرمتعارفشان، مناسب این رده های سنی نیست. وقتی تلویزیون ما دوست دارد هم فیلم های سینمایی امریکایی پخش کند و هم سروتهش را بزند و حتی برایش داستان جدید بنویسد، چرا کلی شبکه مثل قارچ نرویند و صبح تا شب فیلم پخش نکنند؟
ترا به خدا از خط قرمزها و محدودیت های ناگزیر حرف نزنیم که این خط قرمزها از فرط سلیقه ای شدن و نامشخص بودن و تنگ و تار بودن امان همه را بریده اند.
گاهی هم برنامه ریزان ما از کارها و ایده های آنطرفی ها الگو می گیرند؛ وقتی بعضی تلویزیون های آنها صبح تا شب سریال ها و فیلم های سال های گذشته تلویزیون و سینمای خود ما را پخش می کنند، تازه حواس تلویزیون خودمان جمع می شود که می توان شبکه نمایش و آی فیلم و تماشا را با نمایش تکراری همین فیلم ها و سریال ها پر کرد. یا وقتی می بینند که مردم به فلان شبکه که فقط مستند پخش می کند اقبال نشان می دهند، یک شبکه مستند تاسیس می کنند و همینگونه است ماجرای تاسیس شبکه پویا که مشابه یکی دو شبکه ماهواره ای فقط کارتون پخش کند. ناگفته پیداست که موفقیت چنین اقدامات واکنشی و تقلیدی و توفیق شان درجذب مخاطبانی که به آن یکی شبکه عادت کرده اند، چقدر دشوار است و نیاز به محتوای فوق العاده دارد.
قرار شد تعارف نداشته باشیم؛ قضیه ماهواره گسترده تر و جدی تر از این حرفهاست. عامی و نخبه هم نداریم، روشنفکر و امّل هم نداریم، پیر و جوان وکودک هم نداریم. ماه و خورشید همین آینه می گردانند.
با یک نگاه، حریم سلطان و عمرگل لاله و عشق و جزا و ... را باید به عنوان یک فرصت نگاه کرد. فرصتی برای بیدار شدن مدیران تلویزیون و ترغیب آنها برای آنکه تکانی به خود بدهند و از بی اعتنایی به نیازها و خواست های مردم دست بردارند. این برنامه ها ثابت می کنند چقدر کم کاری و سوء مدیریت در تلویزیون و البته سینمای ما بیداد می کند، که چقدر پول کلان و ارزشمند بیت المال دارد به دلیل نابلدی و بی کفایتی در حوزه فرهنگ هرز می رود، که چقدر بی خیالی و سهل انگاری در مدیریت فرهنگی ما وجود دارد. اینها ثابت می کنند که ما چقدر نسبت به ظرفیت های داستانی، تاریخی، فرهنگی، اسطوره ای و گردشگری مان بی توجهیم. در تلویزیون ما بحران خلاقیت وجود دارد؛ خلاقیت در مدیریت و خلاقیت در برنامه سازی. این برنامه ها ثابت می کند چقدر خلاقیت در مدیریت و برنامه ریزی و برنامه سازی در تلویزیون ما عنصری کمیاب و حتی نایاب است.
متاسفانه باید اعتراف کرد در حال حاضر رقابت تنگاتنگی میان سه چهار شبکه تلویزیونی فارسی زبان برون مرزی برای جذب مخاطب ایرانی داخل کشور درجریان است و صداوسیمای ما بیشتر در نقش یک ناظر بی آزار، بی هدف و ناامید در این بازی نقش آفرینی می کند که نیازی هم به شرکت در رقابت نمی بیند.
شبکه ای با تنها شش هفت ساعت برنامه در روز - که کمتر از نیمی از آن تولیدی است- با سه چهاربار تکرار در شبانه روز، صدا و سیمای ما با این عرض و طول را مستاصل کرده است؛ چرا واقعاً؟ آن یکی شبکه با چهارتا سریال ترکی زیر متوسط توانسته آنچنان مخاطب انبوهی را جذب کند که شگفت آور است. واقعاً چطور؟
این وسط تلویزیون ما دارد چکار می کند؟ نگویید آنها دارند پول بی حساب خرج می کنند – که می کنند – که این دلیل ابداً قابل قبول نیست. سازمان صدا و سیمای ما با بودجه و درآمد هنگفت، ده ها شبکه، صدها ساعت برنامه در روز، هزاران نفر پرسنل و امکانات نرم افزاری و سخت افزاری بسیار وسیع، اصلا قابل مقایسه با هزینه و امکانات هیچکدام از آنها نیست. واقعاً نیست. و نگویید که جذابیت های آنها "خط قرمزی" است و دست شبکه های داخلی از این بابت بسته. این هم اصلاً پذیرفتنی نیست. هروقت تلویزیون خودمان درست عمل کرده و برنامه جذابی نزدیک به سلیقه عمومی و خواست مخاطبان تهیه و درست عرضه شده، اقبال مخاطبان را نیز به همراه داشته است. سریال های خوب گذشته مثل هزاردستان، امام علی، مدار صفردرجه، صاحبدلان و میوه ممنوعه یا همین مختارنامه و شوق پرواز و خیلی قبل تر سربداران، سلطان و شبان، گرگ ها، ابن سینا، روزی روزگاری و ... هرکدام توانسته اند در زمان خود مخاطبان انبوه را به خود جلب کنند. حتی سریال هایی مثل "زمانه" یا قبل تر"ستایش" و قبل ترش "نرگس" با وجود تمام انتقاداتی که به آنها وارد است توانستند نظر جمعی از بینندگان تلویزیون را معطوف به خود کنند. یا مثلاً همین سریال "پایتخت" با وجود برخی کاستی هایی که دارد با خلق شخصیت های جذاب، موقعیت های کمیک و روابط صمیمانه و باورپذیر ایرانی، توانسته به کیفیت استاندارد برسد، رضایت بسیاری از مخاطبان را جلب کند و به شبکه های آن طرفی ترجیح داده شود. یا وقتی کلاه قرمزی شروع می شود همه قید ماهواره را می زنند تا شیرینکاری های فامیل دور و پسرعمه زا و پسرخاله را ببینند. و مثلاً "نود" که رسماً تلاش شبکه های آن طرفی را برای ساخت برنامه ای مشابه ناکام گذاشت و رادیو هفت که یک اتفاق خیلی خوب و دلنشین در تلویزیون این روزهاست.
واقعاً کجایند سریال هایی که خیابان ها را خلوت می کردند؟ کجاست یک مسابقه تلویزیونی اریژینال جذاب مثل مسابقه هفته، که اصطلاحاتش بعد از نزدیک به دو دهه هنوز ورد زبان هاست؟ کجاست برنامه ای که دوروزه فراموش نشود و دریادها بماند؟ جای موسیقیدانان و خواننده های پرطرفدار این مملکت در تلویزیون کجاست؟ یکی در این مملکت پیدا نمی شود که یک تَلِنت شو جذاب بسازد؟ آدم های خلّاق تلویزیون ما کجا هستند؟
اما بداقبالی را ببینید که همین تلویزیون خودمان با کمال بی ذوقی و بی سیاستی، یا از برخی برنامه های ماهواره ای و ایده های آنها گرته برداری می کند – که طبعاً برابر اصل هم نیست – و یا با همان برنامه ها شوخی می کند و قصد دارد با استفاده از علاقه مندی های مخاطبان و با تکیه بر پیش زمینه ذهنی آنها با تمسخر برنامه های اصلی ایجاد جذابیت کند. جای تاسف است که همین شوخی ها دقیقاً کارکرد ضد خود را پیدا می کنند و به تبلیغ مستقیم و مفت و مجانی برای برنامه های مورد اشاره بدل می شوند. آنها که برنامه های اصلی را ندیده باشند به تماشای نسخه اصل ترغیب می شوند.
ضمناً با این برنامه، تلویزیون رسماً پذیرفته که اکثریت مردم ایران بطور گسترده ماهواره تماشا می کنند. یکی نیست بپرسد، اگر مردم ماهواره تماشا نکنند اصلاً این برنامه شما برای کسی دیدنی است؟ درآن صورت اصلاً شوخی های شما را کسی می فهمد؟ واقعاً چرا باید این همه هزینه شود تا این دوستان برنامه ساز بی ذوق بنشینند بارها و بارها برنامه های ماهواره را ببینند تا بتوانند با جزییات کامل از آنها تقلید کنند و به خورد خلق الله بدهند؟ جداً فکر می کنند مردم با دیدن این برنامه های جلف، از ماهواره متنفر می شوند؟ یااینکه به سرعت برای خلاصی از شرِّ همین برنامه های لوس و بی مایه، کانال را عوض می کنند و به نسخه اصل پناه می برند؟
اتفاقاً مخاطبان تلویزیون ایران بیش از میزانی که ما تصور می کنیم قانع هستند. اما توقع آنها و اعتمادشان، یک "حداقل" دارد که متاسفانه تلویزیون ما مدت هاست از رسیدن به آن کف و حداقل، ناتوان است. قضیه اصلی، بودجه نیست، کم کاری و سوء مدیریت است و کارهایی که به کاردان سپرده نمی شود، مشکل در سختگیری ها و خط قرمزهای تنگ و بی مورد است، درخانه نشین کردن چهره ها و مجریان و بازیگران مورد علاقه مردم و فراری دادن مدیران، برنامه سازان، فیلمنامه نویسان و کارگردانان کاربلد است، در فاصله گرفتن از نیازها و خواست های مردم و نشناختن علائق آنهاست، در فهم نادرست از مفهوم جذابیت، درغفلت از کارکرد رسانه تلویزیون و نشناختن اهمیت و وسعت نفوذ آن و در یک کلام، احترام نگذاشتن به مخاطب است وگرنه، نه بودجه تلویزیون ما کم است و نه سوژه برای تولید برنامه های قابل توجه مردم کمیاب. آنچه کم است مدیریت و ذکاوت و تخصص است و بس. تلویزیونی که "یه حبه قند" در آن سانسور می شود تکلیفش روشن است. قبول کنید که اعتماد کردن به چنین تلویزیونی کار بسیار دشواری است.
با این حساب دو راه بیشتر نداریم؛ یا باید بپذیریم که مخاطبان ما کج سلیقه اند و برنامه های آن ور آبی را به برنامه های جذاب شبکه های داخلی ترجیح می دهند و یا بپذیریم که برنامه هایمان یارای رقابت با برنامه های آنها را ندارند که شوربختانه درهر دو حالت قافیه را باخته ایم و متاسفانه میدان را کاملاً واگذار کرده ایم.
اگر خوراک فکری و فرهنگی برنامه های ماهواره ای را نامناسب می دانیم – که در بسیاری موارد اینگونه است – و اگر فکر می کنیم در فرهنگ و جامعه خودمان به اندازه کافی سوژه سالم و جذاب برای برنامه سازی وجود دارد که بتواند مخاطب ایرانی را راضی و از تماشای برنامه های آنطرفی ها بی نیاز کند و اگر معتقدیم برنامه سازان توانا و خلّاقی داریم که حریف آنها می شوند، پس باید دست بجنبانیم. همین حالا هم خیلی دیر است.

منبع خبر انلاین

[devoshca]

یا خدا
چقدر مطلب !

درباره اینهایی که گفتی آقایان اطلاعات بسیار کافی ای دارند
متاسفانه در این زمان شیاطین و اجنه ها و دیوها بر انسانها حاکمند
کسی که فکر دزدی کند سریعا ایمنی بدن او پایین آمده و شیطان نفوذ کردن اختیار را به شیطان میدهد تا سکان افکار را به دست گیرد
ای کاش در عصر تکنولوژی عینکی ساخته میشد که مشخص میکرد شیطان است یا انسان؟ و برای مردم ساده لوح آشکار میشد و مثل گوسفند به دنبال بز حرکت نمی کردند.
بحث من سیاسی نیست
اکثرجای دنیا الان شیاطین بر انسانها حاکمند
و بزرگترین عللی که باعث و در اختیار قرار دادن سکان به دست رانده شده ها میشود پول هست
و دولت ما هم درامد ... از واردات ... داره
چرا که نه؟؟!!

[mehraz]

خسرو معتضد:

مارمولک، خاک اره و قلوه سنگ در سبد وارداتی ایران زمین!

از جمله واردات حیاتی و حساس و اجتناب ناپذیر ایران از خارجه در سال 1391، ورود نیم تن مارمولک بوده است که این جانب هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم برای چه منظوری مارمولک وارد کرده.ایم؟
آیا ماهیگیران از مارمولک برای نصب روی سیم ماهیگیری و به دام انداختن ماهیان استفاده می.کنند؟ آیا مارمولک استفاده علمی و شیمیایی و دارویی دارد؟ ما که اقسام مارمولک.های دو پا را در سرزمین کوروش و داریوش و اردشیر داریم! کلاهبردارهایی داریم که پدر جد مارمولک به پایشان نمی.رسد. مارمولک.هایی داریم که هر روز تغییر رنگ می.دهند، مارمولک.هایی داریم که میلیاردها دلار و تومان می.دزدند و هر روز شرح شاهکاری.های آنان در صفحات حوادث جراید نقل می.شود.
740تن آدامس نیز وارد شده است. اکنون آدامس بسته.ای به 6هزار تومان رسیده، روزگاری بود آدامس طوطی و خروس نشان بسته.ای 2ریال به فروش می.رسید. آدامس ایرانی را ریشه.کن کردیم تا آدامس فرنگی به مقدار 740تن وارد شود. زمانی سقز در این مملکت تولید می.شد و پول آن به جیب کشاورزان خودمان می.رفت. حالا انواع آدامس.ها وارد می.شود و دلار در ازایش پر می.کشد و به خارج می.رود. این سگها و گربه.ها مال چه طبقاتی هستند که غذای آنها بایداز فرنگستان وارد شود؟
من دشمن سگ نیستم و این حیوان دوستدار انسان و خدمتگزار بشر را دوست دارم، اما سگ را نباید در آپارتمان نگه داشت. نباید اجازه داد سگ نزدیک شود و باعث ایجاد کیست هیداتیک در بچه.ها و نگهداران سگ شود. سگهای طبقه جدید که غرب زده شده.اند و غذای آنها وارد می.شود. قرنهاست سگ در ایران زندگی می.کند و کسی غذای سگ از خارج وارد نمی.کرده است. در میان واردات، نیم تن یعنی 500کیلو قلوه سنگ هم دیده می.شود. بشکند آن دستی که اینگونه واردات را اجازه می.دهد. در این کشور یعنی قلوه سنگ هم نداریم؟ لابد تازه به دوران رسیده.ها برای آپارتمانها و باغچه.های خود قلوه سنگ می.خواستند و آپارتمانهای متری 10 تا 20میلیونی، با قلوه سنگ ایرانی کم بها و دمده می.شوند!
1400تن خاک اره وارد کرده.ایم، 2 تن دفتر مشق، 6تن کراوات خارجی،22تن عصا هم وارد شده است، البته پیشتر هر عصا مبلغ 24هزار تومان به فروش می.رسید. فروشنده قسم می.خورد کار انگلستان است. اکنون نمی.دانم با ارز جدید چه مبلغی بابت هر عصا می گیرند؟ 2هزار تن سگ ماهی هم وارد کرده.اند. ای امان، ای داد، ای بیداد، دریای شمال کشور، پر از سگ ماهی است. چرا آن را از فرنگستان وارد می.کنید؟ سگ ماهی یا شگ ماهی که حرام است. قابل اکل نیست. روسها زمانی می خوردند (لابد حالا هم می خورند)500 تن میخ هم وارد شده است. پنجاه سال است. ذوب آهن داریم، هنوز هم میخ وارد می.کنیم!
خوب است، بدانید سوزن ماشین دوخت و کلیپس هم از خارج وارد می.شود تیغ ریش تراش که زمانی ایران به سراسر خاورمیانه صادر می کرد از مصر می.آید، 820تن بیل و 800تن مدادتراش جزو واردات سال قبل بوده است. این خبر را خبرگزاری تسنیم مخابره کرده! نمی دانم آیا هنوز هم ران قورباغه فرانسوی که در دهه 1350 عده.ای محض چشم وهمچشمی با فرانسوی.ها می.خوردند وارد می.شود یا نه؟
یادم آمد برادران ریکموف از روسهای مهاجر در سالهای دهه 1335-1310 مرغابی و اردک و غاز و خوک و گراز از جنگلهای گیلان و مازندران می.گرفتند و برای صادرات به روسیه پرورش می.دادند، 
پروار کرده به خاک همسایه شمالی صادر می.کردند.
ملت اعتراض کردند که گوشت خوک و گراز حرام است. آن سه برادر بساطشان را از انزلی جمع کردند به یونان یا جای دیگر رفتند، اما امروز سگ ماهی و مارمولک و غذای سگ و گربه از خارج وارد می.کنیم!
تنباکوی برازجان به مصر و کویت و سراسر کرانه.های جنوبی خلیج فارس صادر می.شد. امروز اسانس مسموم خطرناکی از خارج برای قلیان.کش.ها وارد می.شود. مجلس خیال می.کند با یک بخشنامه، 9000 قهوه.خانه در سراسر کشور سمعاً و طاعتاً می.گویند؟ کالباس و سوسیس آرزومانیان و میکائیلیان، خاورمیانه را اشباع کرده بود، حالا از شیر مرغ تا جان آدمیزاد از خارج وارد می.کنیم؟

[aliagha1360]

[عبدالرحمان]

خوش به حال کسانی که میشینن پشت ماهواره و فیلم نگاه میکنن

من از زمانی که با کانل gem و فارسی وان اشنا شدم و اولین فیلم هاشون دیدم صلاح دیدم که نه خودم ببینم نه بزارم اهالی خونه چنین فیلم های ببیند

پایه و اساس خانوتده رئ متزلزل خواهدکرد ... همش خیانت همش چرت و پرت که در جامعه ما قابل قبول نیست این چیزا واسش..

هرکس باید خودش درک و شعور داشته باشه که بزاره چه فیلم های خانوادش ببیند یا نبینند !

امیدوارم که همه رعایت کنند. و اینو پای بی کلاس یا ندید پدید بودن من نزارید چرا که من بیشتر از هم سن های خودم دیدم و میدونم و حرفمم منطقیه و همه هم بر این موضوع واقفن

[sanaye85]

یادم میاد آخرین باری که ماهواره نگاه کردم....همون زمانی بود که تازه "حریم سلطان" (خونه تیمی) اومد بود....
همون موقع به داداشم گفتم...نه تلویزیون ایران بدرد می خوره..نه این ماهواره..
فکر نون باش که خربزه آبه